Dyma un o garolau Dafydd Jones o Gaeo (1711-1777) ac un o fy hoff garolau. Fel rheol dim ond y tri phennill coch sydd wedi eu cynnwys yn y llyfr emynau neu’r llyfr carolau. Diolch i Andras am dynnu fy sylw at y fersiwn llawn llynedd. Ac os ydy rhywun isho ei chwarae hi ar y gitar dyma chi: Wele, cawsom y Meseia (Chords Gitar – PDF). Diolch eto o Andras am y cordiau!

Wele, cawsom y Meseia,
Cyfaill gwerthfawroca’ ‘rioed;
Darfu i Moses a’r proffwydi
Ddweud amdano cyn ei ddod:
Iesu yw, gwir Fab Duw,
Ffrind a Phrynwr dynol-ryw.

Dyma’r hen addewid hyfryd
‘Sîgodd siôl y sarff yn friw;
Caed tragwyddol fuddugoliaeth
Ar farwolaeth, trwy Fab Duw:
Trwy fy oes, ym mhob loes,
F’enaid, cân am waed y groes.

Hwn yw’r Oen, ar ben Calfaria
Aeth i’r lladdfa yn ein lle,
Swm ein dyled fawr a dalodd
Ac fe groesodd filiau’r ne’;
Trwy ei waed, inni caed
Bythol heddwch a rhyddhad.

Ca’dd cyfiawnder ei fodloni,
Ca’dd y gyfraith ei chwblhau;
Duw a ninnau, fu’n elynol,
Yn heddychol gwnaed y ddau:
Fe wnaeth ben; ‘nawr mae’r llen
Wedi rhwygo o’r ddae’r i’r nen.

Dyma gyfaill haedda ‘i garu,
A’i glodfori’n fwy nag un:
Prynu’n bywyd, talu’n dyled,
A’n glanhau â’i waed ei hun:
Frodyr, dewch, llawenhewch,
Diolchwch iddo, byth na thewch!

Dyma’r Cyfaill mwyn a’n cofiodd
Ac a’n carodd cyn bod byd;
Dyma’r Oen a ddaeth o’r nefoedd,
Ac a’n prynodd ni mor ddrud:
Tra bôm fyw, dyled yw
Cofio cariad pur Mab Duw.

Please follow and like us: